la mer
On juni 5, 2017 by GwenElement no.34 – Ran Ortner. 2016 Oil on canvas. 167 x 243 cm.
Foto van de zee? Neen, een schilderij!
La mer et la chanson
La mer, een prachtig, eenvoudig lied over de zee, gecomponeerd en bezongen door Charles Trenet. Hij bedacht de tekst blijkbaar al op zestienjarige leeftijd, maar de melodie kwam pas tot hem in 1945. Aanvankelijk sloeg het lied niet zo aan. Het is pas later uitgegroeid tot één van de populairste Franse deuntjes.
Robbie Williams liet zich verleiden tot de Engelse versie Beyond the sea, die we onder andere horen in de mooie film Finding Nemo. De partituur ligt ergens op mijn piano te wachten op een vrij moment. Het is nochtans een eenvoudige melodie en daarin schuilt de kracht. Denk maar aan de vele muzikale zinnen die Mozart bedacht, pure eenvoud maar herkenbaar en daardoor universeel.
Ik kon het niet laten om de twee versies even naast elkaar te zetten. De lieflijke versie van Trenet en de jazzy versie van Robbie Williams zoals we hem kennen, een tikje arrogant. Een verschil van ongeveer zestig jaar. De beelden spreken voor zich en aan jou de keuze welke versie jouw voorkeur geniet!
La mer et le cinéma
De zee oefent een sterke aantrekkingskracht uit op heel wat mensen. Samen met een goede vriendin deel ik een interesse voor films die opgenomen zijn aan zee, liefst nog aan de Oostkust van Amerika. Blue Yasmin, met in de hoofdrol Cate Blanchett en Something’s gotta give, met Jack Nicholson en Diane Keaton zijn al meermaals mijn beeldbuis gepasseerd. Leven aan het water …. een droom van velen.
La mer et la peinture
Er zijn ook artiesten die het behoud van de oceanen ter harte nemen. Ran Ortner (58 jaar) is een Amerikaan die geïntoxiceerd is door de oceaan. Hij maakte een aantal jaren geleden toch wel een curieuse omwenteling van professionele motocoureur en surfer naar artiest. Geboren in San Francisco maar uiteindelijk aanbeland in Brooklyn, stortte hij zich in alle eenzaamheid volledig op het kunstenaarschap.
De foto van de zee is van zijn hand en is dus een fotorealistisch schilderij genaamd element no.34. Deze manier van nummeren doet me denken aan Pollocks werken. Ortner werkt in lagen met olieverf om dit effect te bekomen. Op een artisanale manier maakt hij zelf verf klaar door het giftige loodwit te mengen met walnootolie. Deze techniek werd tot midden 19e eeuw toegepast in de schilderkunst. Maar dus niet zonder enig gevaar en ondertussen verboden in Europa. Andere kleuren worden gehaald uit mineralen die eveneens vermengd worden met oliën uit maanzaad, lijnzaad, enz…. Ortner noemt het modder. Ook Mart Visser maakt zijn verftinten op deze ouderwetse manier.
Ga zeker eens kijken op zijn website! Vooraleer je op enter site drukt, word je meegezogen tot heel dicht bij de oceaan. Met je neus op het doek zie je de witte verf die de schuimende koppen van de golven tot leven roepen. Naarmate je meer afstand neemt, komt de oceaan tevoorschijn. Het doet me denken aan de impressionistische werken van Monet. Ook daar komen de werken mooi tot leven door van heel dichtbij te vertrekken en zo langzaam naar achter te stappen. Een trucje dat je ook bij andere schilderijen eens kan proberen tijdens een bezoek aan een museum. Wel opletten dat je niet struikelt ….
Element no 5 werd aangekocht door de Nederlandse overheid ter gelegenheid van World Water Day at the World Forum in Den Haag in 2013.
Ran Ortner aan het werk in zijn studio
La mer et le changement climatique
Zaria Forman is een kunstenares die met haar werken de aandacht wil vestigen op het belang van de beschermen van oceanen en ijsbergen. Zij schildert eveneens fotorealistisch en zoals je merkt in onderstaande foto schildert ze met haar handen.
Zaria Forman in actie
Over de zee valt veel te vertellen en ik kan zo nog wel even doorgaan. Denk maar aan schilderijen van Gauguin en tal van andere impressionisten die een veilige haven vonden in Pont Aven, Bretagne.
Binnenkort mag ook ik gaan genieten van een vakantie aan …. zee! Hopelijk geeft ze mij nog veel inspiratie….
Leuk artikel! Weer heel wat bijgeleerd. Ook leuk dat je muziek, film en kunst verbind. Dank je wel…
Hé, ik ga ook naar de Bretonse kust op vakantie… misschien kunnen we samen gaan? Ik zal de ezel en wat verf in de koffer steken en dan bij een goed muziekje -la mer, in verschillende versies- en een lekkere plateau de fruits de mer, wachten op de muze.
De kracht van het water en de schuimende zee prachtig weergegeven. Mijn gedachten gaan meteen uit naar het kunstwerk van Nick Ervinck “Olnetop” verwijzend naar “opspattende golven” geïnspireerd op natuur en techniek welke in onze Belgische duinen staat met als achtergrond onze prachtige Noordzee en haar steeds veranderende kleur, soms dezelfde tint van het fotorealistisch schilderij. Mooi hoe via “art” ode kan gebracht worden aan de schoonheid van de zee!
Tof gedaan, geniet van combi met muziek; maakt het ook heel toegankelijk. Super! Geniet van je verlof!