The Moss people
On september 22, 2017 by GwenFoto genomen op Tefaf 2017
Het groene wezen
Wat een lieflijk tafereeltje zou je denken, een meisje knielt voor een haas met twee hoofden. Dat was ook hetgeen ik dacht toen ik het werk zag op Tefaf bij de stand van Jason Jacques Gallery uit New York.
De Finse kunstenaar, Kim Simonsson (43 jaar) trekt op deze manier je aandacht. Als gecharmeerde en nieuwsgierige toeschouwer ga je dichterbij kijken en soms ontdek je ietwat lugubere details.
Kim Simonsson Sacrificial Deer – foto website Kim Simonsson
Het lijkt alsof het meisje het hert een kus geeft, maar van dichtbij merk je dat ze het dier aan het opeten is. In zijn werken vertegenwoordigen de kinderen de onschuld, maar ze zijn genoodzaakt te overleven in de natuur. Ze dragen het goede en het slechte in zich. Hij creëert een fantasiewereld waarin de kinderen de enige overlevenden zijn en zich dienen te gedragen zoals volwassenen om te overleven. Hij stelt de kinderen, the Moss People voor als sterke personages met wapens, veren en in camouflage kleuren om op te gaan in de prachtige Finse natuur.
Kim Simonsson Mossgirl Fiskars, Finland – foto website Kim Simonsson
Simonsson is geboren in Fiskars Village, gelegen dichtbij Helsinki en tegenwoordig bekend voor zijn kunstenaarskolonie. Het waren de met mosbedekte stenen uit de nabijgelegen rivier, die hem op het idee brachten om zijn beelden met mos te bedekken. De figuren zijn opgebouwd uit een raster en bedekt met nylon en flock. Je ziet ook zijn vingerafdrukken in de flock, hetgeen me doet denken aan de beelden van Flanagan en Bugatti. Alles is maatwerk, Simonsson werkt niet met mallen, daardoor is ieder beeld een pièce unique. De verwijzing naar mos houdt volgende betekenis in: Nothing that is alive stays static long enough to grow moss, but a ceramic figure is frozen in a situation.
Kim Simonsson – foto website
Bijna was hij voetballer geworden, maar gelukkig heeft hij op tijd ingezien dat zijn roeping ergens anders lag. Afgestudeerd als master of arts in Helsinki, trok hij nog voor drie jaar naar Canada op retraite. Daarna keerde hij terug naar Finland en legde zich toe op sculpturen. Hij werkt ondertussen met internationaal succes vanuit verschillende studio’s in Finland, Frankrijk en Japan.
Begin 2017 bracht hij een boek uit Tales of the Moss People. Door de beelden van Simonsson te combineren met de vertelsels van Veikko Halmetoja krijgen we een modern Scandinavisch sprookje.
Wil je al eens ondergedompeld worden in de wereld van deze fascinerende groene wezentjes? Breng dan een bezoekje aan zijn website.
Tales of the Moss People – foto website Kim Simonsson
Een nachtje door doen
De meester van de Scandinavische sprookjes is ongetwijfeld de Deense schrijver Hans Christiaan Andersen. Wie kent niet het autobiografische sprookje van het lelijke eendje, of het verhaal van de rode schoentjes. De Efteling is in 2017 verkozen tot beste pretpark ter wereld en het sprookjesbos, met de vele verhalen van Andersen ligt ongetwijfeld mee aan de basis van dit succes!
Denemarken heeft nog meer parels te bieden. Even buiten Kopenhagen ligt in Humleback het Louisianamuseum. Prachtig gelegen aan het water inclusief een schatkamer gevuld met Giacometti’s. Het zijn werkelijk schatten, want de sculpturen van deze Zwitserse beeldhouwer zijn enorm gewild en wisselen voor astronomische bedragen van eigenaar.
Walking Man by Billy Liar
Hoeveel emotie dergelijk beeld kan teweeg brengen, zie je in onderstaand kort filmpje. Helena Newman van het veilinghuis Sotheby’s, legt uit hoe zij Walking Man kon bemachtigen uit de topcollectie van Commerzbank in volle economische crisis. Een getuigenis over hoe de veilinghuizen aan deze unieke stukken geraken…. Het feit dat mevrouw Newman vloeiend Duits kan, was waarschijnlijk mooi meegenomen tijdens de onderhandelingen.
De Walking Man bracht in 2010 maar liefst 65 miljoen GBP op. Wie de gelukkige koper is, blijft tot op vandaag onbekend. Maar ergens staat dit levensgroot beeld te pronken. Je kan één van de bestaande zes exemplaren bewonderen in Kopenhagen.
De beelden van Giacometti kan je herkennen aan lang gerekte vormen. Hij rekt ze uit tot ze als het ware bijna verdwijnen. Het doet mij denken aan Afrikaanse beelden en dat is nog zo vreemd niet vermits Giacometti tijdens zijn periode in Parijs heeft kennisgemaakt met de Afrikaanse cultuur.
Onderstaand beeld is het resultaat van een nachtje door doen. Giacometti had in feite al een beeld klaar, maar op het laatste moment verknoeide hij het en moest dus volledig opnieuw beginnen. Het was zelfs nog niet volledig droog toen men de volgende ochtend het werk kwam ophalen voor een tentoonstelling. In 2015 leverde L’homme au doigt maar liefst 141 miljoen dollar op tijdens een veiling bij Christie’s in New York. Het werd meteen het duurste beeld ooit dat verkocht werd tijdens een veiling.
Giacometti L’homme au doigt
Ik las een mooie en filosofische samenvatting door de dichter Jean Genet over het werk van Giacometti: The resemblance of his figures to each other seems to me to represent that precious point at which human beings are confronted with the most irreducible fact: the loneliness of being exactly equivalent to all others.
Koeienparade in Kopenhagen
Giacometti, een reden om nog eens terug te gaan naar Kopenhagen! Bij mijn eerste bezoek in 2007 vond ik het al een zeer aangename stad. Iedereen op de fiets door regen en wind met leuke laarsjes aan. Vele terrasjes met overal gezellige dekentjes om in weg te duiken als de kilte van over het water de stad binnenkruipt. Ook hier een kunstenaarskolonie, Skagen waar de schilders het magische licht trachten te vangen in hun werken.
Een opvallende verschijning waren de kleurrijke beelden van koeien in het straatbeeld. De cow parade doet jaarlijks een aantal grote steden aan en is daarmee het grootste publieke kunstevenement ter wereld. Artiesten en ook bekende persoonlijkheden (David Lynch, Radiohead,…) decoreren een koe en deze wordt dan verkocht voor het goede doel. Oprah Winfrey heeft zo’n exemplaar in haar tuin te grazen gezet. Waarom de koe? Volgens hun website is de koe wereldwijd een geliefd dier, dat bij vele mensen een glimlach op het gezicht tovert. Laten we in schoonheid eindigen met een aantal foto’s die ik in 2007 nam tijdens hun toernee in Kopenhagen. Wil je weten waar ze dit jaar passeren? Ga dan zeker eens kijken op de website.
foto’s genomen tijdens de cow parade Kopenhagen 2007
Mooi artikel aan het begin van de herfst. Wanneer ik binnenkort door mossige bosjes zal slenteren zullen de mosmensjes opnieuw in mijn gedachten zijn. Jammer dat ik er nooit eentje zal tegenkomen (bv. “Gesturing Mossboy”,2016). Maar door jouw blog … eigenlijk toch wel. Ben blij dat ik ze ontmoet heb!
Ja een fascinerend volkje ….
Weer genoten van het artikel en vele bijgeleerd. Vroeger kende ik de naam en nu heb ik er ook een ‘beeld’ bij. Dank je wel Gwen 🙂