Feeling Blue in Territorium van Marc Kennes

Langsgaan bij de Zwarte Panter in Antwerpen is altijd een feest! Volgens mij dé aantrekkingskracht van deze galerie die binnenkort haar 50 jarig bestaan viert. Vanaf 5 december zal Adriaan Raemdonck uitgebreid in de bloemetjes worden gezet. Adriaan somt op hoeveel magazines hem geïnterviewd hebben naar aanleiding van dit jubileum, zelfs Trends was van de partij! Hou het maar in de gaten de komende weken, glundert de gouden panter !

Na een bezoek doorheen de verschillende ruimtes in de galerie staat de deur van zijn bureau altijd open voor een babbel en brengt hij mensen van verschillend pluimage met elkaar in contact. De ene keer tref je er een vastgoedmagnaat, een andere keer een deurwaarder,  allen gepassioneerd door kunst en met een biertje recht van het vat in de hand. Fleurtje, het hondje en de prinses van de galerist, vlindert tussen de bezoekers door op zoek naar wat liefde en aandacht.

Blauwe golf in de kapel

Sinds begin november bekleden de schilderijen van Marc Kennes de muren van de romantische kapel. Bij het binnentreden van het heiligdom hoop ik altijd op een vlindereffect: deze keer is het goed raak. De existentieel  expressionistische werken, zoals Ernest Van Buynder erevoorzitter van MuHKA het oeuvre van Kennes beschrijft, overspoelen me met een emotionele blauwgetinte golf.

Ressurection, 2018, Marc Kennes

Net zoals de tot op vandaag felgegeerde Amerikaans abstract expressionisten geeft Marc Kennes zijn innerlijke beleving weer. Bij hem eveneens figuratief door een vervormde uitbeelding van zintuigelijke waarneming. De nieuwe werken vormen in feite het derde deel volgend op twee eerdere exposities met als rode draad territorium. Laten we de klok even terugdraaien.

Terug in de tijd op muziek van Shostakovich

In 2013 zocht de kunstenaar via zijn werken naar een vertaling van de muziek van de Russische componist Shostakovich, een free spirit die gevangen zat in Stalins dictatuur.

Marc Kennes beschilderde zijn doeken tijdens het beluisteren van Shostakovichs revolterende 5e Symfonie en liet op expressionistische manier beeld en muziek versmelten. De kleurbalken in de gigantische landschappen, als territoria verwijzen naar de ritmeveranderingen in de muziek.

Dit doet me denken aan Jackson Pollock die in trance dansend rond het canvas de verdunde fabrieksverf als webben uitspon. Laag na laag werd de verf uitgegoten, met een houten stok rond gegooid en ontstonden zijn drip-paintings. Enkel een nummer als titel om het werk een eigen leven te geven. Marc Kennes werkt ook opbouwend laag na laag in olieverf en in expressieve penseelstreken.

Variatie nr.8 op symfonie nr. 5 (Shostakovich), Marc Kennes

STAD versus ruw land  

In 2015 kwam Kennes met een reeks werken onder de titels Bewitched City en Road to El Rocio. Territoria als een stedelijk landschap en de Andalusische natuur vormen de achtergrond voor het thema van schoonheid en verval.

Bewitched City, 2015, Marc Kennes

Territorium

In de nieuwe werken treedt de menselijke figuur meer naar voren. Zoals bijvoorbeeld de verleidelijk vrouw als vertolking van Lazarus in confrontatie met een stadsbeeld.

Dark Side, Marc Kennes

De natuur blijft eveneens opduiken in zijn nieuwe werken. Het  schuim op de woeste golven geeft het overweldigend gevoel weer op vakantie te zijn aan de Atlantische kust terwijl deze natuurkracht over je heen rolt. De nietigheid van de mens in confrontatie met natuur, doet me denken aan Thierry Cordiers Mer Grosse dat in Muhka te bewonderen was tijdens de tentoonstelling Sanguine.

Endless, Marc Kennes

Ook het verhalende van Shattered Dream weet mijn aandacht te trekken. Een donkere wagen in de regen langs de kant van de weg, de koffer staat open waardoor we nog net een glimp opvangen van een lichaam?

Shattered Dream, 2017, Marc Kennes

Deze derde Territorium brengt mens, landschap, verhaal, cultuur samen in krachtige beelden en intense kleuren. En dit allemaal onder de vleugels van een gouden panter.

Territorium van Marc Kennes, nog tot 13 januari 2019 te bewonderen bij Galerie De Zwarte Panter in Antwerpen.

(foto’s Gwendolina Willems)