Madonna’s web
On augustus 14, 2021 by GwenIk zag haar op mijn dagelijkse route naar de humaniora. Ze trotseerde harde regenbuien en verschroeiende zonnestralen met zes meter aan waardigheid. Iedere dag had ze dezelfde tenue aan, een coole gouden cape, de mijne bestond uit de verplichte lelijke schoolschort. Ondertussen staat Maria Verguld al 125 jaar te blinken bovenop de Onze-Lieve-Vrouwkerk in Sint-Niklaas. De Madonna inspireerde het kunstencentrum WARP tot een tentoonstelling rond de sculpturale taal van deze iconische figuur. Madonna’s web brengt artistieke bijdragen van: Johan Creten, Marc De Blieck, Eline De Clercq, Cécile Douard, Jadot & Barbier, Laura Nsengiyumva, Joris Perdieus, Auguste Rodin (Guy Ducheyne), Peter Rogiers, Edith Ronse, Schellekens & Peleman, Corry Vandermassen. Ik laat jullie al even meegenieten van een aantal opmerkelijke kunstwerken, maar ga vooral zelf op ontdekking in dit schoon gesponnen web!
The Golden Girl van Eline De Clercq
Net zoals Maria Verguld is het korè-portret van Eline De Clercq een ware eye-catcher. Wanneer je de ruimte betreedt, kan je niet anders dan deze gouden gloed bewonderen. Schilder Jan Buytaert, de vroegere eigenaar van het prachtige herenhuis waar de expo plaatsvindt, was befaamd om zijn portretten. Hedendaags kunstenares Eline De Clercq legt zich eveneens toe op de portretschilderkunst en ze baseert zich op karakteristieken van de korè- sculpturen. Bij deze uitvoering heeft ze gekozen voor acrylverf en pastelkrijt op papier. De archaïsche glimlach en de strakke blik verwijzen naar de Oud-Griekse beelden van jonge vrouwen. Toch weet Eline ook warmte in het gelaat te brengen. Net zoals een bepoederde make-up borstel wekken de penseelstrepen het ovale gezicht tot leven.
Strange fruit, Johan Creten
Billie Holiday bracht in 1939 het beklijvende lied Strange fruit uit. Het jazznummer was een aanklacht tegen de lynchpartijen van Afro-Amerikanen in het Zuiden van Amerika. Johan Creten verwijst met de titel van ‘Why does Strange Fruit always look so Sweet’ naar Holiday’s strijd tegen racisme. Artemis van Efeze, de moedergodin met vele borsten en vruchtbaarheidssymbool inspireerde tot de compositie. Dit beeld draagt een boodschap uit van de noodzaak aan een blijvende strijd tegen onrecht en van hoop op bevrijding. In dezelfde ruimte zien we een oud filmfragment uit 1939 van Marian Anderson die het Ave Maria zong bij het Lincoln-monument. Deze contra-alt streed met haar prachtige stem tegen racisme.
Sacra Conversazione, het babbelstuk van Luc Barbier en Jacques Jadot
We kennen ze allemaal wel, de hoge tafels waarrond genodigden zich tijdens recepties scharen om te babbelen. De tafels moeten naast het gewicht van de gasten en de versnaperingen ook heel wat oppervlakkig getater verdragen. Barbier en Jadot stapelden twee van dergelijke in gouden hoes omhulde statafels op elkaar. De installatie steekt fel af tegen de achterliggende zwarte muur. De begeleidende scoundscape met fragmenten uit de film ‘La Grande Bellezza’ en uit de ‘Cherubijn-hymne’ van Tsjaikovski dompelt de bezoekers onder in een meditatieve sfeer. Banale conversaties houden even op wanneer genodigden deze ruimte betreden.
Het kunstenaarsduo liet zich inspireren door het conversatiestuk uit de schilderkunst. In feite is dit de weergave van de hoge tafelgesprekken uit de 18e eeuw waarop geportretteerden met elkaar in gesprek zijn. De oorsprong vinden we bij de Sacra Conversazione, een populaire compositievorm uit de 15e en 16e eeuw, waarbij de Madonna met kind in het gezelschap van twee of meer heiligen is geplaatst en met hen lijkt te babbelen. Converseren is van alle tijden en kunst is de ideale manier om prettige gesprekken op gang te brengen.
Een vluchteling op het dak, Schellekens & Peleman
Wanneer je de achterliggende tuin inloopt, zie je onmiddellijk het opblaasbare beeld van een man gezeten op het dak. Deze creatie van het kunstenaarscollectief Schellekens en Peleman is net zoals Maria Verguld zes meter hoog. ‘Inflatable Refugee’ is gemaakt met materialen van de boten waarmee vluchtelingen de zee trotseren. Ondertussen werd hij een bekende wereldreiziger waarbij hij steden bezocht als Melbourne, Kopenhagen, Venetië en dichterbij Mechelen en Oostende. Dit kunstwerk wordt al binnenvarend op een zeilschip enthousiast onthaald in vele havens. Het lijkt één groots avontuur en dat is natuurlijk de romantische versie van het verhaal. De realiteit is echter ruwer. De kunstenaars willen ons doen stilstaan met de manier waarop de maatschappij omgaat met vluchtelingen.
Madonna’s web nog tem. 5 september bij WARP, Apostelstraat 20 te Sint-Niklaas.
Letterlijk en figuurlijk een “eye-opener”. Op deze locatie helemaal niet moeilijk te ontdekken. Hopelijk kan het bijdragen tot een bredere kijk op de wereld.