Plussing, getting more out of passion

On augustus 26, 2022 by Gwen

Breng zestien internationale kunstenaars samen, zorg voor een inspirerende ‘godfather’ en een energieke ‘mom’ en je krijgt een boeiende tentoonstelling van een nieuw-samengestelde artistieke familie. De titel ‘Plussing’ speelt in op het optimaliseren van een bestaande toestand, of: ‘getting more out of an existing condition’. Uit het delen van elkaars passie ontkiemt een artistieke familie. Een soort van creatief PLUS-gezin. De kunstenaars versterken elkaar in thema’s als lichamelijkheid, familie- en netwerkstructuren, het verborgene en het onderhuidse, (maatschappelijke) ontsnappingsroutes, gaming, gezichtsbedrog en de drang naar oorsprong en authenticiteit. Curatoren Ilka De Wilde en Jonas Vansteenkiste slaagden erin om ‘gezinsleden’ komende uit Argentinië, België, Ierland, IJsland, Nederland, Roemenië en de VS onder één dak met elkaar te verbinden.

De geselecteerde kunstenaars ontmoetten elkaar een paar maanden geleden al tijdens de portfoliodag-2022 van Kunstenplatform WARP om feedback te krijgen over hun kunstpraktijk. Tijdens deze unieke coachingsdag gaan kunstenaars op ‘blind date’ bij verschillende professionals uit de kunstwereld. Als één van de panelleden ging ik in gesprek met vijf gepassioneerde kunstenaars. Uiteraard was ik nieuwsgierig om te zien hoe hun artistiek oeuvre connecteert binnen dit nieuw gecreëerde netwerk.

Hou je klaar voor zwevende benen, steenkool, grote en kleinere boten, zeep én worst en ontdek deze zestien artistieke talenten: Gabriela Acha, Sigurros G. Björnsdottir, Thomas Decuypere, Lieze de Middeleir, Marie Farrington, Maaike Huys, Lucian Moriyama, Tania Simonca, Merel Van De Casteele, An Vanderlinden, Julie Van der Vaart, Arthur Van De Velde, Gieles Van Duyse, Mathieu Verhaeghe, Bram Verstraeten en Aäron Willem.

Lieze De Middeleir (Gent)

Als een dief in de nacht trekt Lieze met haar plaasteren sculpturen naar bouwwerven. Haar witte beelden reizen rond van de ene naar de andere bouwconstructie. De voorbijgangers ontdekken lichaamsdelen zoals benen, knieën, … ingepakt in een schijnbaar zacht omhulsel alsof de kunstenaar de bouwstenen van het menselijk lichaam wil beschermen tegen de hardheid van de werf. Liezes werken wijzen ons eveneens op de mobiliteit van sculpturen, waarbij we anders meestal denken aan een statische opstelling. Naast deze emotionele interacties tussen de waarnemers omtrent de betekenis van haar werken, wil Lieze schoonheid binnenbrengen op een plaats waar we dat het minst verwachten. Het proces van het aanbrengen van de lichamen op een uitdagende locatie zoals een werf, is een performance op zich.

Gabriela Acha (1986, Argentinië)

Tijdens de portfoliodialoog zong Gabriela een prachtig lied uit haar jeugd. Met deze gevoelige performance demonstreerde ze meteen haar veelzijdigheid als kunstenares. In haar performances, sculpturen, tekeningen,… integreert ze zowel de natuurelementen als de geschiedenis van haar geboorteland Argentinië. Met haar “backpack” performance benadrukt ze de mogelijkheid van een mobiel museum. Het concept van de glazen rugzak is niet alleen mooi om zien maar opent eveneens de dialoog met de omgeving door in gesprek te gaan met museumbezoekers.

Julie Van der Vaart (1988, Maastricht)

Haar handen dopen het fotopapier in een vloeistofbad net zo lang tot er beelden tevoorschijn komen uit een imaginaire tijd. Door toepassing van analoge technieken laat ze naakte vrouwenlichamen oplossen in de kosmos of tevoorschijn komen. De naakten zijn haar best gesmaakte beelden. Ze speelt met ‘tijd en zijn’ waarbij ze raakt aan een spiritueel universum. In de donkere wereld van de grotten ontdekt ze de schoonheid die voortkomt uit de langzame tijd. Haar foto’s tonen haar fascinatie voor wetenschap, tijd, science fiction en spiritualiteit, uitgevoerd in een visueel aantrekkelijke vormgeving.

Lucian Moriyama (1991, Honolulu)

Lucian is zowel ambachtsman als kunstenaar, met humor als de rode draad doorheen zijn werk. In zijn minutieus uitgevoerde sculpturen is er ruimte voor speelse details zoals een verborgen schuifje achter de façade van een kathedraal. Ze vangen de aandacht van de kijker en houden ruimte voor interpretatie. De eerder koele en zware materialen zoals scagliola (plaaster) en metaal krijgen hierdoor een zekere verfijning en luchtigheid. Hij experimenteert met materialen zoals bismut en met kunstvormen (gaande van sculptuur naar performance).

Aäron Willem (1982, Gent)

Met Extended Family laat de kunstenaar de buitenwereld toetreden tot zijn canvas. Naar aanleiding van een oproep via social media ontving Aäron foto’s van mensen. Hij integreerde hun gezichten in meerlagige portretten. Door gezichten boven elkaar te schilderen, versmelten de persoonlijkheden in elkaar waardoor het individu op zich verdwijnt. Waar we aanvankelijk denken aan een positieve mix van personen, kunnen er anderzijds ook conflicten ontstaan. Net zoals in families dit soms ook het geval is. Overstijgt de impact van samenvoeging van beelden het doek en zou dit voelbaar zijn in realiteit?

Vertrekkend vanuit een foto houdt Aäron de regie stevig in handen. Hij bepaalt welke beelden samengevoegd worden. Vervolgens bouwt hij heel intuïtief de compositie op volgens hetgeen het schilderij vraagt. Er zit een enorme diversiteit in de soms Bacon-achtige personages die verschijnen op het papier, combinaties van kleurrijke acryl met wasco maar evengoed heel sobere lijnen.

Andere kunstenaars:

Plussing loopt tot 11 september bij WARP, Sint-Niklaas. Ontdek het volledige programma via: https://www.warp-art.be/nl/programma/activiteiten_plussing