Time Lab

Opnieuw zijn wie je wil zijn en niet wie je zou moeten zijn…

Een woensdagavond op de zolder van de Academie in Waasmunster in gezelschap van Phaedra Van Genabet en Trui Demarcke. Bij het bestijgen van de trappen tot net onder de nok vergaap ik me aan de knappe werken van de studenten. Schilderijen die door directeur Jean-Marie Bytebier uitgekozen zijn om – net zoals een kunstwerk in een galerie – zich fier te presenteren aan de muren. Durf te laten zien wie je bent!

Op deze schilderzolder zette ik enkele jaren geleden ook mijn eerste creatieve stappen ver buiten mijn comfortzone. Geen strakke kaders en opgelegde oefeningen maar een zoektocht naar de eigen stem. Gezeten op houten taboeretjes aan een tafeltje gedoopt in verfspatten ontstaat er een vloeiend gesprek tussen drie artlovers. Phaedra en Trui zijn op het eerste zicht heel verschillende maar zeer getalenteerde kunstenaressen, die in het voetlicht geplaatst zijn door Bytebier.

Allebei komen ze tijdens de uren kunstexploratie tot dialoog. De academie is de speeltuin waar de creativiteit zich door het paletmes laat uitsmeren tot een pad naar de buitenwereld. Phaedra presenteert in juni haar werken in de vitrine van de wasserij in Lokeren. Trui had afgelopen oktober nog een solo tentoonstelling in Den Bouw in Laarne.

Waarom doen we het? Mooi is de vraag niet meer.

Phaedra vertelt over haar eigen zoektocht. Ze wou opnieuw haar blik op te wereld verruimen door te schilderen. Door het werk in de bloemenwinkel die ze samen met haar man uitbaat, was ze een stuk uitgewaaierd. Jean-Marie Bytebier begeleidde gedurende vier jaar Phaedra om terug aan te haken waar ze gestopt was na haar opleiding tot lerares Plastische Opvoeding. Door de dialoog met leraren zoals Maud Vande Veire en Jean-Marie en zelfonderzoek vormde zich een beeld van wat haar te doen stond: “bouw een eigen archief uit, verzamel afbeeldingen van alles hetgeen je aantrekt, maak foto’s van zaken die je blik vangen en probeer zo te ontdekken naar welke beelden jouw blik gaat. Blijf jezelf constant bevragen om ook de evolutie te zien door de tijd heen. De weg ernaar toe primeert op het resultaat.”

Harmonisatie van tegenstellingen.

Trui bevestigt het belang van connectie met de eigen stem voor het creatieve proces. Haar werk komt tot leven in het moment. Deze van opleiding industrieel textielontwerpster start haar dagen vaak met een wandeling door bossen en velden dicht bij huis, soms in gezelschap want daarna verdwijnt ze in haar ateliercocon.

Trui heeft de luxe om vanuit een eigen atelier aan huis te werken. Daar stampte zij als zelfstandige ook het textiellabel FIL & BAUKIS uit de grond. De collectie bestaat uit kleurrijke sjaals, blouses in zijde. Trui werkt graag met natuurlijke materialen zoals wol en zijde. Jean-Marie, eveneens een fervent wandelaar, overhaalde haar om uit de cocon te treden en in dialoog te gaan met mede-kunstenaars tijdens de opleiding kunstexploratie.

Harmonisatie van tegenstellingen vormt de rode draad doorheen haar werk. Verticale en horizontale lijnen in weefwerk, wol in plexi, industrieel en organisch, tegenstelling in bewegingen zoals aanbrengen en afnemen van krijt & kaolin op houten panelen.

Willekeurig en rationeel zoals de canvas die ze regelmatig herschikt waardoor er een nieuwe vorm ontstaat binnen een opgespannen kader. Veranderlijkheid vandaar haar voorkeur om met lichte stoffen zoals zijde te werken, die beweeglijkheid toelaten. Zijde vloeit door je handen.

Haar werk is haar onderzoek. Haar inspiratie haalt ze bij o.a. bij Raoul De Keyser, Paul Gees en Guy Mees. Maar haar ogen lichten pas echt op wanneer ze gepassioneerd vertelt over haar eerste ontmoeting met de werken van Miro in the Fondacion in Barcelona. Vrijheid om de dingen te benoemen zoals hij zelf wou, de lichtheid in de werken, het intuïtieve zijn de zaken die haar aantrekken in Joan Miro.

Geordende chaos

Bij Phaedra is het moodboard resultaat van haar onderzoek. Verrassend om te horen is dat chaos haar aantrekt. Reclameblaadjes, naaktmagazines, winkeletalages vangen haar blik. Vanuit de erkenning dat ieder van ons een stukje gulzigheid, nieuwsgierigheid, voyeurisme in zich heeft en door zelfonderzoek dit naar buiten kan brengen. Ordening van trash, verwerken van excessen in collages zoals de naakte vrouw uit een pornotijdschrift tot een schilderes die niet de pose aanneemt maar daadwerkelijk ook schildert, is haar knipoog naar lege consumptie. Met humor en in een ongedwongen stijl kaart ze thema’s aan zoals de objectivering van de vrouw en de nieuwe preutsheid.

Voor De Schilderes mocht ze in 2017 bij de wedstrijd A Part/Apart in Gent de prijs van de jury ontvangen. Phaedra haalt inspiratie uit werken van Patrick van Caeckenberg, en Jenny Saville. Maar ook uit de heel vrouwelijke werken van docent Maria Degrève, die intimiteit en kwetsbaarheid weet te verweven. Zouden vrouwen tegenstellingen beter weten te verzoenen? De meningen zijn verdeeld.

De lichten worden gedoofd en werpt een sluier van rust op de onafgewerkte schilderijen op zolder, wachtend op de geheimen van de meester en hopend op een galeriebeleving aan de wall of fame in de trappenhal. Tijd om de academie achter mij te laten en de koude avond in te stappen…de gedachte aan verzoening blijft hangen. Kan het nastreven van teveel verzoening je eigen stem niet terug doven?

Nieuwsgierig naar de werken van Trui, Phaedra en andere kunstenaars? Ga dan vanaf 27 januari de tentoonstelling Time Lab bekijken op de Academie Waasmunster. Alle info via de website.

https://phaedravg.wixsite.com/phaedra

https://www.truidemarcke.be/