Een kunstcollectie is als een vingerafdruk

Er was eens een roodharige cowgirl met een passie voor kunst. Tijdens haar lange leven (1927-2019) bouwde de Amerikaanse Ginny Williams een indrukwekkende kunstcollectie uit met klinkende namen zoals Louise Bourgeois,  Agnes Martin, Joan Mitchell, Alice Neel, Lee Krasner, Diane Arbus, Tina Modotti, Ruth Bernhard en Dorothea Lange. Eind juni veilt Sotheby’s in opdracht van haar erfgenamen topwerken uit deze exceptionele collectie. In de loop van 2020 volgen er nog een aantal veilingen waarop de rest van de in totaal 450 loten, waaronder ook veel foto’s, onder de hamer gaan. Hoe slaagde deze pittige dame erin om dergelijke collectie uit te bouwen? Het feit dat ze over flink wat werkkapitaal beschikte zal ongetwijfeld wel geholpen hebben. Samen met haar wederhelft vergaarde ze een aardig vermogen door vanuit Denver een kabeltelevisie-imperium uit te bouwen. Maar met centen alleen koop je geen goede smaak. Had ze dan een neus voor kunstenaars met groeipotentieel? Laten we even kijken hoe Ginny haar collectie aanpakte.

The spirit van een kunstenaar

Begin veertig en met een master kunstgeschiedenis op zak, ontpopte Ginny zich tot een gepassioneerd fotograaf. Ze ging in de leer bij Ernst Haas, een topper in fotojournalistiek. Ondertussen bouwde ze aan een collectie met vooral moderne en hedendaagse foto’s. De liefde voor fotografie openbaarde zich vanaf de jaren ’80 in haar eigen galerie in Denver (Colorado). Zo verkocht ze in het begin ook haar eigen foto’s. Geleidelijk aan bood ze in haar galerie ook abstract expressionistische en hedendaagse kunstwerken aan.

Talent scouting

Omdat ze zelf ook fotografe was, kwam ze makkelijk in contact met het artistieke milieu. Ze begreep wat het betekende om te kiezen voor een leven als kunstenaar. Bovendien was het als vrouw nog steeds niet evident om te timmeren aan een artistieke carrière. Terwijl iedereen vooral uitkeek naar wat de mannelijke abstract expressionisten deden, legde Ginny zich toe op vrouwelijke kunstenaars. Zo kwam ze in contact met de legendarische Louise Bourgeois. De dames werden niet alleen vrienden, Ginny ondersteunde Louise ook in haar kunstenaarschap. Een patronage waardoor ze de grootste privécollectie van Bourgeois’ werken kon uitbouwen. Zo was de trotste eigenaar van één van de zes bronzen Mamans, de indrukwekkende spin waarvan je in Museum Voorlinden tot voor kort een exemplaar kon bewonderen. Tijdens de veiling kan je bieden op The Observer. Maak alvast een budget vrij van 1,5 – 2 miljoen dollar voor deze sculptuur.

The female touch

Het persoonlijk contact met de kunstenaars hoorde bij het plezier van verzamelen. Ginny slaagde er in om kunstwerken te verwerven uit de meest cruciale periodes van veel vrouwelijke kunstenaars. Zoals van Lee Krasner, de echtgenote van Jackson Pollock. Pollock behoorde tot het clubje van Amerikaanse abstract expressionisten, allemaal mannen en was bekend om zijn drip paintings. Al dansend en in trance gooide hij de industriële verf op het op de grond liggende doek. Zijn werken zijn nog steeds enorm gegeerd door kunstverzamelaars met grote budgetten. Na zijn plotse overlijden maakte Lee één van haar meest iconische werken Re-echo. Zij was zelf ook een uitstekend kunstenaar maar bleef lang in de schaduw van haar excentrieke man. Ginny wist welke werken tot de toppers zouden behoren omdat ze de kunstenaars van heel dichtbij volgde. Ze wist dat Krasner zou openbloeien als kunstenaar na de dood van haar man. Re-Echo is één van de Earth Green paintings en deze worden beschouwd als de belangrijkste werken uit Krasners carrière. Dit schilderij zou tussen 4 – 6 miljoen dollar kunnen opleveren tijdens de veiling.

De werken van vrouwelijke kunstenaars vormden de rode draad in haar collectie. Een ander fenomenaal schilderij is Straw uit 1976 van Joan Mitchell. Een vrolijke kleurenexplosie geschilderd tijdens een verblijf in het Franse Vétheuil.

Samen genieten van schoonheid

Ginny bleef niet bij de haard zitten met haar collectie. Ze wou haar kunstwerken en de kunstenaars de aandacht geven die ze verdienden. Ze zocht daarom contact met het Denver Art Museum, schonk een aantal kunstwerken en werd opgenomen in de bestuursraad. Vervolgens trok ze naar het Guggenheim Museum in New York en Hirshhorn Museum and Sculpture Garden in Washington, D.C. Vanaf 1990 verrichtte ze werkelijk baanbrekend werk door vrouwelijke kunstenaars te laten opnemen in deze museumcollecties. Door kunstwerken cadeau te geven aan de musea gaf ze haar eigen collectie meteen ook een boost.

Ginny’s vingerafdruk

Eindelijk erkent de kunstmarkt ook het belang van vrouwelijke sleutelfiguren. Zo kreeg Lee Krasner in 2019 een overzichtstentoonstelling in Barbican Centre in Londen. Baltimore Museum organiseerde dan weer een retrospectieve met werken van Joan Mitchell. Mede daardoor verwacht Sotheby’s een veilingresultaat van ruim 50 miljoen dollar. De veilingprijzen kunnen bovendien oplopen doordat een kunstwerk in de collectie zat van Ginny Williams, een connaisseur met exquise smaak!

Ginny Williams is er in ieder geval in geslaagd om een collectie uit te bouwen die haar stempel draagt. Enerzijds door te genieten van het verzamelen en door de persoonlijke contacten met de kunstenaars, anderzijds door ondersteuning te bieden aan de groep van vrouwelijke kunstenaars die onvoldoende op de voorgrond kwamen.

Binnenkort start ik een opleiding bij Sotheby’s om me nog verder te verdiepen in de kunst van het verzamelen. En wie weet, resulteert dit in mijn eigen GW collectie?

Interesse in de veiling? Neem een kijkje op www.sotheby’s.com

2 comments